× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 1203  Wilhelm van Eskill

Info afb.

Wilhelm van Eskill (ook van Aebelholt, van Ebelholt of van Eskilsoë) oesa, Denemarken; abt; † 1203.

Feest 6 april & 16 juni (overbrenging relieken).

Hij was van Franse afkomst en werd rond 1105 geboren in Parijs. Aanvankelijk was hij verbonden als regulier kanunnik aan de St-Genevièvekerk in Parijs. Maar zijn medekanunniken vonden dat hij veel te vroom was; door zijn levenswijze alleen al vormde hij dagelijks een aanklacht tegen hun onwaardige levenswandel. Dat was de reden waarom zij hem overplaatsten naar de proosdij in Epinay. In 1147 kwam paus Eugenius III († 1153; feest 8 juli) op bezoek. Toen hij van dit schandaal hoorde, zette hij met toestemming van de koning de kanunniken van St-Geneviève af en verving ze door koorheren die leefden volgens de regel van Sint Augustinus († 430; feest 28 augustus). Wilhelm sloot zich onmiddellijk bij hen aan en was een toonbeeld van religieuze geest.

In 1165 ontving hij van bisschop Absalon van Lund († 1201; feest 21 maart) een uitnodiging om naar Denemarken te komen en er de leiding van klooster Eskill, gelegen aan het Isefjord, op zich te nemen. Hij trof een volkomen verwaarloosd klooster aan, zowel materieel als geestelijk. Onmiddellijk toog hij aan het werk en met veel geduld slaagde hij erin de goede geest onder de monniken terug te brengen en de kloostergebouwen te herstellen. Daarnaast stichtte hij te Ebelholt bij Hillerød in Seeland een nieuw St-Thomasklooster.

Toen koning Philippe Auguste van Frankrijk zijn vrouw, prinses Ingeborg van Denemarken († 1237; feest 30 juli), had verstoten, heeft hij nog een poging gedaan de koning tot andere gedachten te brengen.

Ingeborg was een dochter van de Deense koning Waldemar I. Op 19-jarige leeftijd werd zij door hem ten huwelijk gegeven aan koning Philippe Auguste van Frankrijk, 1193. Enkele maanden later verstootte de Franse vorst haar alweer. Hij wilde trouwen met gravin Agnes van Merano, wat hij drie jaar later inderdaad ook deed. Intussen gunde hij zijn voormalige vrouw geen enkele vrijheid: hij liet haar streng in de gaten houden en verbood haar enig contact te hebben met de buitenwereld. Toch speelde zij het - na vijf jaar! - klaar de hulp in te roepen van de toenmalige paus, Innocentius III († 1216). Deze verklaarde het huwelijk van Philippe met Agnes ongeldig, en dwong de koning zijn wettige vrouw, Ingeborg, weer tot zich te nemen; zo niet, dan verbood de paus aan al zijn priesters de mis te lezen of enig pastoraal te werk te doen in het gebied waarover Philippe Auguste koning was. Deze zwichtte en gaf toe.

Nu werd Agnes op haar beurt van het hof weggestuurd. Na haar dood pas nam hij Ingeborg weer aan als zijn vrouw; zij was weer koningin van Frankrijk. Maar het duurde niet lang of het was hetzelfde liedje: ten tweede male stuurde hij haar weg. Zij verdroeg dit alles, zo betuigen althans de mensen uit haar omgeving, met groot geduld. Geen klacht kwam over haar lippen. Integendeel, het maakte haar tot een begrijpende vrouw, die oog en oor had voor het verdriet van anderen. Als iemand in de hofkringen ergens mee zat, dan nam men zijn toevlucht tot de koningin.

Nog voor een derde keer ontbood Philippe Auguste haar weer bij zich op het koninklijk paleis, maar het bleek hem alleen maar te doen om haar rijkdom, van liefde was geen sprake. Zevenendertig jaar lang leefde zij in de schaduw van een adellijk man die haar minachtte en vernederde. Uiteindelijk stierf Ingeborg kinderloos in een hospitaal, zonder dat de koning zich er ook maar iets aan gelegen liet liggen.

In 1194 is Wilhelm nog persoonlijk naar Frankrijk gegaan om de koning de heiligheid van het huwelijk onder de aandacht te brengen. Dat is des te opmerkelijker, omdat Wilhelm toen reeds een hoogbejaard man was. Zijn pogingen liepen op niets uit. Het schijnt zelfs dat de koning de oude bisschop voor straf twee jaar in de gevangenis heeft gezet!

Na dertig jaar intensieve arbeid stierf Wilhelm in Ebelholt, 98 jaar oud. Daar werd hij in de kloosterkerk bijgezet. In 1224 volgde zijn heiligverklaring.


Bronnen
[101a; 102; 103; 105; 106; 111a; Guillaume; 04.06; 288; 390/4p:250; 500; Dries van den Akker s.j./2001.12.21]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen