× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† ca 130  Suchias van Armenië met vele anderen

Info afb.

Suchias (geboren Bagadras) van Armenië (ook van het Zrabashgebergte); martelaar met Lucianus (ook Lucanus), Polyeuctus, Codratus (of Quadratus), Antiochus, Ischyrion, Memnas (ook Mimnenus), Focas, Sergius (ook Nerangius of Nerganus), Dometius (ook Domentius of Domentianus), Adrianus, Zosimas, Victor (of Victorius), Talalus, Jordanus, Anastasius, Theodorus (of Theodoritus) en Jacobus; † ca 130.

Feest 15 april.

Een groep kluizenaars die zich had teruggetrokken in de eenzaamheid van Armenië, maar uiteindelijk allen de marteldood stierven.

Zij waren afkomstig uit Georgië. Aanvankelijk waren zij verbonden aan het hof van de vorst van Kaukasisch Albanië, (= het huidige Azerbeidjan). Toen de dochter van de vorst huwde met de keizer van Armenië, vergezelden zij haar naar Artashat, de toenmalige hoofdstad, die in het jaar 163 door de Romeinen volledig zou worden verwoest.

In die tijd werd dat gebied geëvangeliseerd door een Griekse christen, Chrysos (door Vader Adriaan ‘Wooskianen’ genoemd). Hij was nog leerling geweest van de apostel Thaddeus († 70; feest 28 oktober). De Georgiërs sloten zich allen aan bij Chrysos en vergezelden hem toen hij verder trok naar Mesopotamië. Hij diende hun het doopsel toe in de rivier de Eufraat en gaf hun nieuwe namen. Toen Chrysus de marteldood had ondergaan, besloot de groep onder leiding van Suchias zich terug te trekken in de bergen niet ver van het huidige Bagrevandi. De Amerikaanse website spreekt van Mount Sukaketi (genoemd naar Suchias); Vader Adriaan van het Zrabashgebergte.

Meer dan veertig jaar lang leidden zij een uiterst streng verstorven kluizenaarsleven. Zich voedend met wat de schamele vegetatie van  het gebergte bood. Hun kleren vergingen, maar hun lichamen waren bedekt met vuil en een dichte haargroei. Ziekten kwamen onder hen niet voor.

In het jaar 130 kwam er een nieuwe vorst op de troon van Kaukasisch Albanië. Hij liet navraag doen naar zijn vroegere bedienden die nooit van hun missie naar Armenië waren teruggekeerd. Ze werden uiteindelijk gevonden door een van zijn officieren, Barnabas genaamd. Deze sommeerde de voormalige hovelingen naar het hof terug te keren. Maar ze weigerden. ‘Maar zien jullie wel hoe jullie eruit zien? Jullie lijken meer op grazende schapen dan op mensen. Hoe houden jullie hier het uit in dit onherbergzame oord? Kom terug naar het hof en geniet op je oude dag van de geneugten die dat biedt.’ Suchias verklaarde dat hun geloof in Christus alle weldaden en voordelen van het hof overbodig maakte. Toen ze op geen enkele manier gehoor gaven aan zijn bevelen, begon hij ze te folteren. Hij liet ze plat op de grond uitstrekken en spijkerde ze daar vervolgens aan vast. Daarna liet hij ze levend verbranden. De restanten van hun lichamen werden aan stukken gesneden en over het gebergte verspreid.

Verering & Cultuur
Het was Sint Gregorius de Verlichter († 332; feest 30 september) die honderden jaren na hun marteldood een gedachteniskerk voor hen bouwde en er een kloostervestiging aan verbond.




Bronnen
[Adr.z.j./4; Hlw.1924; SHC.1985; website: Orthodox Church in America; Dries van den Akker s.j./2018.05.09]  

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen