 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
| welkom | menu | contact | zoeken |
×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
 Info afb. |
Eugenius I Paus, Rome, Italië; † 657.
Feest 2 juni.
Hij was de plaatsvervanger van de verbannen Martinus I.
Deze paus kreeg het reeds in het jaar van zijn aantreden (649) aan de stok met keizer Constans II van het Oost-Romeinse Rijk. Constans was aanhanger van de dwaalleer dat Christus alleen een goddelijke en geen menselijke wil had gehad (de leer van het zogeheten 'monotheletisme'). Nog in datzelfde jaar hield hij in Lateranen een Concilie waarop deze leer officieel werd veroordeeld. Hij werd gesteund door de bisschoppen van Afrika, Spanje en Engeland. Toch wisten zijn tegenstanders hem te pakken te krijgen en op 17 juni 653 naar Constantinopel over te brengen. Eerst werd hij voor meer dan een half jaar verbannen naar het Griekse eiland Naxos in de Egeïsche Zee. Daar kreeg hij maar mondjesmaat te eten en het eten dat hij voorgezet kreeg, maakte hem nog zieker dan hij intussen al was. Het was hem verboden zich te verzorgen, zodat hij zich gedurende 47 dagen niet mocht wassen, zelfs niet met koud water.
Na overgebracht te zijn naar Constantinopel werd er een schijnproces tegen hem gevoerd, waarbij hij ter dood veroordeeld werd wegens verraad, terwijl hij gevangen was genomen, op beschuldiging van het feit, dat hij het niet met de leerstellingen van de keizer eens was. Hij werd in het openbaar voor schut gezet en afgetuigd. Op voorspraak van de patriarch van Constantinopel werd hij niet gedood, maar in het voorjaar van 654 verbannen naar Chersonesus (ook Chersona) op de Krim. In zijn brieven klaagde hij over zijn onmenselijke behandeling en over het feit dat zijn gelovigen in Rome niets meer van zich lieten horen, terwijl hij dag aan dag bad voor hun zieleheil; erger nog: op aandringen van de keizer hadden ze intussen een plaatsvervanger gekozen: Eugenius I.
Toch zag Martinus zelf in, dat dit voor de geloofsgemeenschap de beste oplossing was. Nog vóór zijn dood in 655, erkende hij Eugenius als zijn wettige opvolger. Moedig zette Eugenius de lijn van zijn voorganger door. Hij stuurde afgevaardigden naar Constantinopel om het eens te worden over Christus' wil. Maar op aandringen van zijn adviseurs wees hij het compromis af, dat hem door de patriarch van Constantinopel werd voorgelegd. Reeds werden door de keizer voorbereidingen getroffen om ook hem te verwijderen. Zijn aandacht werd echter enigszins afgeleid door het gevaar van de oprukkende Islam dat steeds meer de oosterse geloofsgemeenschap begon te bedreigen. Voordat de keizer zijn plannen met hem ten uitvoer kon brengen, stierf Eugenius: 657. Dat behoedde hem ongetwijfeld voor eenzelfde lot als dat van zijn voorganger.
Hij staat te boek als een paus met de grootste zorg voor de armen. Zo vond hij, dat de inkomsten van de kerk erfrechtelijk aan de armen behoorden toe te vallen!
© A. van den Akker s.j.
