× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contactzoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† ca 680  Pascharius van Nantes

Info afb.

Pascharius (ook Paquier, Paschasius, Pascarius, Pasquaire of Pasquier) van Nantes, Frankrijk; bisschop; † ca 680.

Feest 10 juli.

Volgens de overlevering was hij in 603 in Nantes zelf geboren. Van zijn ouders zou hij een uitstekende opvoeding hebben gekregen. Daardoor leek hij de aangewezen man om bisschop Leobard van die stad op te volgen.

Verder weet men eigenlijk alleen nog dat hij de abdij van Aindre stichtte, waar hij Sint Hermeland van Fontenelle als eerste abt aanstelde.

In het leven Hermeland wordt dat als volgt verteld: ‘Het was in die tijd (van Hermelands priesterwijding) dat bisschop Pascharius van Nantes († ca 680; feest 10 juli) een preek hield waarin hij uitlegde dat er in de kerken drie standen waren: niet alleen de reeds bekende standen van geestelijken en leken, maar ook de stand van religieuzen of kloosterlingen. Dat waren mensen die heel hun leven aan God toewijdden. Zo ontstond het verlangen zulke mensen om zich heen te hebben in het bisdom Nantes. Pascharius zond dus twee afgevaardigden naar Fontenelle om abt Lambert te vragen of hij beschikte over een monnik die de kwaliteiten in zich had om een nieuwe vestiging te beginnen. Abt Lambert wilde pas ingaan op hun verzoek, als zij eerst konden verzekeren dat zo’n nieuwe vestiging gevrijwaard zou blijven voor inmenging van de koning, en zelfs van de plaatselijke bisschop. Toen hem dat plechtig beloofd was, wees hij Hermeland aan als de beste kandidaat. Hij gaf hem enkele medebroeders mee om de nieuwe abdij te kunnen starten.

In Nantes aangekomen werden ze enthousiast door Pascharius ontvangen. Hij stelde hun onmiddellijk een bootje ter beschikking, zodat ze op één van de eilandjes in de Loire een geschikte plek konden vinden voor hun nieuwe nederzetting. Die vonden ze; ze noemden die plek ‘Antrum’ (Latijn voor ‘grot’); later verbasterde die naam tot Aindre. Het naburige eilandje werd ‘Antricinum’ genoemd (‘grotje’), later verbasterd tot Indrette. Op dat eilandje stond al een St-Martinuskapelletje. Op Aindre bouwde Hermeland twee kerkjes, het ene toegewijd aan Sint Petrus het andere aan Sint Paulus. Pascharius kwam met al zijn geestelijken en kanunniken over om de kerken in te zegenen. Bij die gelegenheid herhaalde hij zijn belofte die contractueel werd vastgelegd, dat noch hij noch een van zijn opvolgers ooit rechten zou kunnen doen gelden op de kloosterlijke bezittingen. Vervolgens begeleidde hij Hermeland naar het hof van koning Clotarius III. Ook hem liet hij de vorst beloven nooit kloosterlijk bezit op te eisen of er belasting op te heffen.’

Verder weet men zo goed als niet van Pascharius. Een oude levensbeschrijving weet niet beter te doen dan zijn drie belangrijkste verdiensten op te sommen:

Hij verzorgde een heldere regelgevingrond het priesterambt; in zijn persoonlijk leven bracht hij in praktijk wat hij anderen voorhield, waarbij hij bijzondere zorg had voor de armen; en hij was dus het religieuze leven bijzonder toegedaan. Volgens zeggen was hij aanwezig op de bisschoppenconferentie van Parijs in 654.


Bronnen
[Bdt.1925; DSB.1991; Gby.1991p:165..318(Hermeland); lo2.1838p:242; Mül.1860; Pra.1988; Rge.1989; Rgf.1991; Dries van den Akkers s.j./2009.07.23]

© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen

VoorwoordHoe wordt men heilig?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen