 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
| welkom | menu | contact | zoeken |
×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
 Info afb. |
Leudomir (ook Leudomar, Leudomerus, Leudomire, Ludmier, Lumier of Lutmar) van Châlons, Frankrijk; bisschop; † 626.
Feest (10 augustus: Limoges & 24 &) 30 september (& 2 & 3 oktober).
Hij was een broer van Sint Elafius († 580; feest 19 augustus), bisschop van Châlons-sur-Marne. Hij moet nog heel jong geweest zijn, toen hij zich naar Châlons begaf en zich daar aan de bisschop bekend maakte als zijn broer. Deze was geroerd door zijn vroomheid, bracht hem de eerste beginselen van onderwijs bij en zond hem voor zijn verdere vorming naar zijn vriend Gilles (of Aegidius), op dat moment aartsbisschop van Reims. Bij terugkomst wijdde hij hem tot diaken. Beiden schonken hun ouderlijk erfgoed aan de kerk. In 587 volgde Leudomir zijn broer op als achttiende bisschop van Châlons-sur-Marne. Hij wordt door zijn levensbeschrijvers geroemd om zijn pastorale zorg en voorliefde voor de armen. Hij zou verschillende zieken en bezetenen van hun kwalen hebben verlost en een epidemie door zijn gebed tot staan hebben gebracht.
Kuisheid
Ook zijn kuisheid wordt geprezen. Hij was nog jong, toen hij bisschop werd. Koningin Brunhilde († 613) was bepaald niet ongevoelig voor dergelijke kwaliteiten, en zij deed hem dan ook een oneerbaar voorstel. Verontwaardigd wees hij haar avances van de hand. Uit wraak verbande zij hem uit zijn diocees en verbood hem nog ooit haar grondgebied te betreden. Die verbanning duurde ongeveer twintig jaar. Na haar dood kwam haar opvolger Chlotarius II († 630) hem vragen of hij terug wilde keren. Maar hij was al te vervreemd van zijn vroegere diocees.
Verering & Cultuur
Aanvankelijk kreeg hij een graf naast dat van zijn broer in het koor van de plaatselijke Johannes-de-Doperkerk. In de 12e eeuw werden zijn relieken overgebracht naar de pas gebouwde abdijkerk van Alle Heiligen. Ze werden vernietigd tijdens de Franse Revolutie. Maar een gedeelte bleef gespaard en kreeg een plaats in de kathedraal van Châlons.
Vanouds werd hij gevierd op 2 of 3 oktober. Zijn levensbeschrijvers echter geven als sterfdatum 30 september. Sinds het Tweede Vaticaans Concilie probeert men heiligen zo veel mogelijk te vereren op hun sterfdag. Vandaar dat wij hem op 30 september plaatsen. Het nieuwe Vaticaans Martyrologium (Martelarenboek) uit 2001 noemt hem niet.
Patronaten
Zijn voorspraak wordt ingeroepen tegen oogziekten. Een middeleeuwse legende vertelt dat zijn relieken alle tot stof waren vergaan, maar dat één van zijn ogen zijn glans had behouden. Men legt verband met de boosheid, waarmee hij Brunhilde zou hebben aangekeken, én met de betekenis van zijn - verbasterde - naam Lumier (= lichtend).
Bronnen
[Bdt.1925; Gué,1880/12p:6/9; Hlw.1924; Mül.1860; Süt.1941p:228; Dries van den Akker s.j./2019.02.13]
© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen
