× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 362  Libaria van Grand met Elifius

Info afb.

Libaria van Grand (ook van Toul), Bassigny, Frankrijk; martelares met Elifius; † 362.

Feest 10 juli & 8 & 16 (met Elifius) oktober.

Volgens sommigen was Elifius van Ierse of Schotse afkomst, die had besloten in de stad Toul Christus in armoede te dienen. Ten tijde van de christenvervolgingen onder Julianus de Afvallige (361-363) werd hij gearresteerd en gevangen gezet. Maar op wonderbare wijze kwam hij weer vrij. Door zijn vrijmoedige prediking wist hij minstens vierhonderd mensen tot Christus te brengen, voordat de Romeinse overheid hem weer te pakken kreeg. Nu werd hem met een zwaard de bovenkant van zijn schedel afgeslagen. Vandaar dat hij op afbeeldingen vaak zijn hersenpan in zijn handen draagt...

Met hem stierven zijn broer Eucharius, beter bekend als Eucharius van Liverdun (feest 24 oktober) en zijn zussen Libaria (ook op 10 juli & 8 oktober) en Susanna. Zij liggen begraven te Grand in Bassigny. Ook Menna († 390; feest 3 oktober) zou een zus van hem geweest zijn. Zij stierf een natuurlijke dood en werd begraven te Port-Sas (zie aldaar).

In het levensbericht van Sint Benoîte van Origny († 362; feest 8 oktober!) is er sprake van een Libaria of Leobaria, over wie we daar verder niets horen.
Benoîte's levensbericht is waarschijnlijk opgeschreven in de 9e of 10e eeuw. We zullen er dus geen historisch betrouwbare gegeven in aantreffen, wel een spiegel van de toenmalige devotie en vroomheid.

Volgens dit levensbericht was Benoîte een dochter van een Romeinse senator die zich tot Christus bekeerde en twaalf andere jonge vrouwen wist te winnen voor haar ideaal om in haar eigen woning een religieuze leefgemeenschap te vormen. Van reizigers hoorden de vrouwen over de prediking en de marteldood van Sint Lucianus († ca 290; feest 8 januari) en Sint Quentin († ca 290; feest 31 oktober) in Gallië. Met haar huisgenoten besloot zij hun voorbeeld na te volgen. Ze verlieten dus de stad Rome en trokken met zijn twaalven de Alpen over. Onderweg bezochten zij het graf van de martelaren te Lyon.

Daar gingen zij uiteen om overal verspreid het evangelie te brengen. Benoîte was vergezeld van Liberia (ook Leoberia of Limberia genoemd). Al maakt haar levensbericht er geen melding van, ook Yolaine († 362; feest 17 januari) die even verderop in Pleine Selve vereerd wordt, moet daarbij gehoord hebben. Aangekomen in Origny, tegenwoordig gelegen in het bisdom Soissons, vestigden de vrouwen zich in een klein hutje op een heuvel aan de rivier even buiten het dorp. Zij verkondigden het evangelie en zetten hun woorden kracht bij met daden van naastenliefde en versterving. Geen wonder dat zij velen voor Christus wisten te winnen.

Dit kon niet verborgen blijven voor de plaatselijke stadhouder, Matroclus. Hij had van de toenmalige keizer, Julianus de Afvallige (361-363), het uitdrukkelijke bevel gekregen alle christenen tot andere gedachten te brengen. Waren zij niet bereid te offeren aan de aloude Romeinse goden, dan moesten zij desnoods ter dood gebracht worden. Daar kwam nog bij dat deze Matroclus jood was, en dus, zoals in die tijd meestal het geval was, zeer gebeten op de christenen. Hij liet Benoîte dan ook arresteren en voor zich verschijnen. Aanvankelijk probeerde hij haar met zoete broodjes tot andere gedachten te bewegen. Toen dat niet lukte ging hij over tot allerhande folteringen. Hij liet haar tot bloedens toe geselen en vervolgens in de gevangenis zetten. Een engel kwam haar vanuit de hemel verzorgen. Er zijn vijfenvijftig getuigen die beweren gezien te heben hoe toegetakeld zij was toen zij in de gevangenis werd gegooid en hoe zij ongeschonden en stralend als nooit tevoren er weer uit te voorschijn kwam. De stadhouder was woedend. Hij vond almaar nieuwe martelingen uit om haar te breken, en liet ze voor iedereen goed zichtbaar uitvoeren op een schavot, maar zij bleef onverschrokken overeind. Tenslotte gaf hij de beul opdracht haar het hoofd af te hakken.

Over haar gezellin Liberia wordt verder niet meer gerept. Stierf zij ook de marteldood? Is zij dezelfde als Libaria van Toul?


Bronnen
[000»Libaria;000»sys; 101; 102»Eliphe; 106»Eliphius; 107; 118p:2; 122»Libaria; 132; 140»Eliphius; 143»Elophe;200»Libaria; 252; 307p:89.90; 370; Dries van den Akker s.j./2007.09.29]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen