× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 460  Conogan van Quimper

Info afb.

Conogan (ook Albinus, Cenôgan, Conec, Conegan, Conoxain, Cunacano-s, Evenuce, Gonoganus, Guen, Guénecan, Guenecand, Guenegan, Guénégan, Guenegannus, Guennuc, Guennuce, Guénolé, Gwen, Kenegan, Kenôgan, Konogan, Révérand, Venecandus, Venerand, Venerandus) van Quimper (ook van Landerneau), Bretagne, Frankrijk; bisschop; (456 of) 460.

Feest 15 & 16 & 21 (bisdom Quimper) & 26 oktober.

Lobineau veronderstelt dat hij afkomstig was uit Wales en dat hij op een goed moment naar Bretagne is overgestoken. Albert le Grand meent daarentegen dat hij stamde uit de Bretonse landstreek Léon. Hij kreeg zijn opleiding achtereenvolgens te Quimper en in het klooster van Landevennec. Vervolgens verbleef hij enige tijd aan het hof van de heer van Léon. Toen besloot hij zijn leven aan God toe te wijden en stichtte een klein kloostertje op zijn geboortegrond, een halve mijl ten westen van Landerneau. Met de broeders die hij rond zich verzamelde, leefde hij daar volgens de regel van Columbanus. Hij was de aangewezen man om de gestorven Corentin op te volgen als bisschop van Quimper. In die hoedanigheid moet hij het concilie van Tours hebben bijgewoond in 461; inderdaad vinden we een 'Venerandus' op de lijst (verbastering van Venecandus, de Latijnse weergave van Guenegan). Hij was ook op het concilie van Vannes in 468; daar vinden we hem onder de naam Albinus ('Witte': Latijnse vertaling van zijn Keltische naam).

Reeds tijdens zijn leven werd hij beschouwd als een heilige. Daarvan getuigt de volgende legende.

Legende
'Te Quimper leefde een arme man die al zolang de mensen zich konden herinneren, blind was. Toen hij een keer bij de bisschop de mis bijwoonde, vroeg hij aan de acoliet of hij hem het water wilde geven waarmee de bisschop zich tijdens de mis bij de offerande de handen had gewassen. De acoliet gaf de man de schaal met water. Daarop bad de man vol geloof tot God of Hij hem door de verdiensten van zijn heilige dienaar, bisschop Guenegan, zijn gezichtsvermogen wilde teruggeven. Tegelijk begon hij zijn ogen in te wrijven met het waswater. Met dat hij dit deed, kon hij zien, tot grote verbazing van al de omstanders.'

Verering & Cultuur
Na zijn dood werd hij bijgezet in de kathedrale kerk van Quimper. Rond 878 werden zijn relieken - tezamen met die van Sint Corentin - overgebracht naar Montreuil-sur-Mer om ervoor te zorgen dat ze niet in handen vielen van de binnenvallende Noormannen. Naar alle waarschijnlijkheid zijn ze daar sindsdien gebleven, met uitzondering van zijn schedel: die is op een goed moment naar Quimper teruggekomen, en schijnt zelfs de troebelen van de Franse Revolutie overleefd te hebben. Maar helaas zijn de relieken door elkaar geraakt. Aangezien er geen documenten bewaard zijn gebleven, weet men niet meer welke relieken aan welke heilige hebben toebehoord. Ze worden bewaard in de kathedraal van Quimper, in de kapel van Onze-Lieve-Vrouw-van-de-Overwinning.

Tot op de dag van vandaag ligt even buiten Quimper langs de secundaire weg naar Locronan een praktisch vergeten kapelletje van Saint-Conogan. Hij is nog altijd patroon van Lanvénégen (Morbihan) en van Treogan (Côtes-d'Armor) alsmede van alle plaatsjes die zijn vernoemd naar Saint-Guen of Saint-Gwenn. Een beeld van hem staat in de St-Houardonkerk te Landerneau.

Saint Guen moet niet verward worden met zijn vrouwelijke naamgenote Sainte Gwen-met-de-drie-borsten, moeder van de heilige zoons Guéthénoc, Jacut en Guénolé, en de heilige dochter Clervie.


Bronnen
[Aut.1986; Cha.1995; DSB.1979; Gb2.1985; Gby.1991p:256.362.447»Guénolé; Lo1.1837p:XLV.51.99; Rge.1942; Dries van den Akker s.j./2007.10.09]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen