× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contactzoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 1852  Philippine Duchesne

Info afb.

Philippine Duchesne; Saint-Charles, Missouri (Noord-Amerika); kloosterlinge & missionaris; † 1852.

Feest 17 september & † 18 november.

Zij werd op 29 augustus 1769 geboren te Grenoble, een stad tegen de Alpen in het oosten van Frankrijk. Haar vader was advocaat. Hij bracht zijn dochter groot in een antikerkelijke, maar verdraagzame sfeer. Op 16-jarige leeftijd trad zij in bij de Zusters Visitandinnen. Tegen de zin van haar ouders.
Maar deze Congregatie raakte verstrooid tijdens de Franse Revolutie, zodat zij vanaf 1791 religieus gesproken dakloos was. Ze keerde terug naar huis en wijdde zich aan werken van naastenliefde: ze gaf - in die tijd! - godsdienstles aan kleine kinderen en bezorgde onderdak voor tientallen verdreven en vogelvrije priesters. Tot bewondering van haar ouders. Nadat in 1794 de ergste woede van de Revolutie voorbij was, kocht haar vader voor haar het voormalige kloostergebouw op. Zij probeerde de zusters weer bij elkaar te krijgen, maar dat mislukte. Bij toeval kwam zij in aanraking met Madeleine-Sophie Barat († 1865; feest 25 mei)die juist een nieuwe zustercongregatie was begonnen: het Instituut van het Heilig Hart (Institut du Sacré Coeur). Op 13 december nam Madeleine Barat het kloostergebouw in Grenoble over en maakte het tot een vestiging van haar nieuwe Instituut. Philippine trad direct toe, samen met nog enkele vrouwen. Madeleine Barat bleef een heel jaar om de nieuwe zusters als novicemeesteres te begeleiden bij hun eerste stappen in het nieuwe religieuze leven. Philippine had een rijk geestelijk leven, waarin zij opvallende genadegaven ontving. Zijzelf schrijft dat zij overstelpt werd met geestelijke vreugden.
Ze wilde dolgraag naar de missie in Amerika om de liefde van Jezus’ Heilig Hart ook te brengen bij arme mensen die nog nooit van Hem hadden gehoord. Maar Moeder Madeleine achtte het nieuwe Instituut nog te zwak voor een overzeese onderneming. Zij maakte Philippine tot haar persoonlijke rechterhand. Totdat in 1817 de bisschop van Louisiana vroeg om krachtige zusters. Toen stond moeder Madeleine haar rechterhand grootmoedig af.
In 1818 maakte Philippine in gezelschap van nog vier zusters de oversteek naar Noord-Amerika en stichtte in Saint-Charles een vestiging van het Instituut van het Heilig-Hart. Dat eerste huis was niet meer dan een houten blokhut. Ze had er te kampen met alle moeilijkheden die bij zo'n pioniersbestaan horen: de bittere kou, geldgebrek en keihard werken. Bovendien had ze als Française buitengewoon veel moeite met de Engelse taal. Met haar vier medezusters wist ze echter stand te houden, en in 1820 opende zij het eerste schooltje dat gratis toegankelijk was voor de immigranten die zich ter plaatse hadden gevestigd.
In 1828 zijn het er al zes. Intussen meldden zich ook meisjes die zuster wilden worden. Er werd dus ook een noviciaat geopend. In de volgende jaren stond ze aan de basis van nog een aantal nieuwe vestigingen op verschillende plaatsen. Maar het meest verlangde ze ernaar - diep in haar hart - om te midden van de inlandse Indianen te kunnen werken. Maar daar leek ze toch te oud voor geworden. Ze was 72, toen ze van alle verantwoordelijkheden ontslagen werd. Intussen was er een schooltje geopend temidden van de Potawatomi-indianen te Sugar-Creek in de staat Kansas. Het was de jezuïetendirecteur die uitdrukkelijk om haar komst vroeg: "Wat doet het ertoe dat ze al oud is? Ze zal ons tot grote steun zijn met haar ervaring, levenswijsheid, moed en ondernemingsgeest, en niet te vergeten door haar gebed."
Het zou haar slechts één jaar vergund zijn temidden van de indianen door te brengen. Maar die tijd was genoeg om van hen de vererende bijnaam te ontvangen 'de eeuwig biddende vrouw'. Om gezondheidsredenen moest ze in juli 1842 terug naar Saint-Charles. Op haar sterfbed verzuchtte ze:
"Zelfs nu nog brandt in mijn hart hetzelfde verlangen om naar de missie in de Rocky Mountains te vertrekken, als destijds in Frankrijk, toen ik ernaar verlangde om hier naar Amerika te komen."
Ze stierf op 18 november 1852, 83 jaar oud.

In 1952, honderd jaar na haar dood, leven er meer dan duizend zusters van het Heilig-Hart in de Verenigde Staten van Amerika, die 8 colleges, 28 pensionaten en een veelvoud aan lagere scholen leiden. Daarnaast zijn er nog meer dan 6000 werkzaam in 30 andere landen.
Philippine werd heilig verklaard in 1988.


Bronnen
[Bri.1953; Cim.1988; Lin.1999; Ll2.1990p:45.afb:28»p:80; Pra.1988; Dries van den Akker s.j./2007.11.07]

© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen

VoorwoordHoe wordt men heilig?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen