× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† ca 603  Gregorius van Agrigento

Info afb.

Gregorius van Agrigento (ook van Girgenti), Sicilië, Italië; bisschop; † ca 603.

Feest 23 & 24 november.

Hij werd geboren tegen het eind van de regering van keizer Justinus I (518-527) in Preterium, een dorpje bij de stad Agrigento (of Girgenti) op Sicilië, dat toen deel uit maakte van het Byzantijnse keizerrijk. Zijn ouders heetten volgens de overlevering Chariton en Theodota en hechtten veel belang aan een gedegen opvoeding voor hun zoon. Op 12-jarige leeftijd kende hij alle 150 psalmen uit zijn hoofd. Hij werd gewijd tot voorlezer in de liturgie en was geliefd om zijn heldere stem; bovendien las hij de teksten voor met begrip. In het kader van zijn studie ondernam hij op zijn 18e een pelgrimsreis naar het Heilige Land.
Daar voegde hij zich bij een monniksgemeenschap ('laura') in de woestijn, ontving geestelijke leiding van een woestijnvader en zette zijn studies voort. Zijn rechtgelovigheid en de vurigheid waarmee hij preekte, maakten hem een beroemd man en zorgden ervoor dat hij de diakenwijding ontving. In 553 was hij aanwezig op het Oecumenische Concilie van Constantinopel, waar hij de aandacht trok met zijn heldere uiteenzettingen over de persoon van Christus. Men begon hem zelfs een 'Tweede Chrysostomus (= Guldenmond)' te noemen naar Johannes Chrysostomus, de beroemde patriarch-predikant van 150 jaar geleden († 407; feest 13 september).
Uiteindelijk keerde hij terug naar zijn vaderstad. Daar ontving hij de priesterwijding. Toen de plaatselijke bisschop Theodorus overleed, werd hij door geestelijkheid en gelovigen met algemene stemmen gekozen als zijn opvolger. Deze keuze werd door paus Gregorius de Grote († 604; feest 03 september) van harte bekrachtigd.

Maar zijn succes maakte een aantal geestelijken jaloers. Zij beschuldigden hem van tovenaarspraktijken en wisten een hoertje uit de stad zover te krijgen dat zij onder ede getuigde met Gregorius seksuele gemeenschap te hebben gehad, wat verboden was voor een bisschop. Gregorius werd gearresteerd en gevangen gezet. Toen het volk te hoop liep om hem te ontzetten, bracht men hem over naar Rome. Daar zat hij twee en een half jaar gevangen eer zijn zaak vóór kwam. De vergaderde bisschoppen kwamen tot de slotsom dat hij onschuldig was.

Hij keerde terug naar Agrigento, maar bemerkte dat zijn zetel nu bezet werd door een ketterse bisschop. Wederom koos het volk zijn kant en het dreigde die tegenstander te lynchen. Dat was niet de sfeer waarin Gregorius als bisschop kon functioneren. Hij week uit naar zijn geliefde stad Constantinopel en dook er onder in het Sergius- en Bacchusklooster, waar hij destijds ook had gewoond. Pas na de dood van de zittende bisschop kwam hij terug naar zijn vaderstad. Zijn intocht werd een ware triomftocht. Tot aan zijn dood in 603 wijdde hij zich gewetensvol en zorgzaam aan zijn pastorale taak.


Bronnen
[102; 106; 500; Dries van den Akker s.j./2007.11.10]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen