 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
| welkom | menu | contact | zoeken |
×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
 Info afb. |
Goustan (ook Gulstan, Gulstanus of Gunstan) van St-Gildas-de-Rhuys, Bretagne, Frankrijk; kluienaar; † ca 1040.
Feest 27 januari & 27 & 28 november.
Hij staat te boek als kluizenaar en als lekenmedehelper van de heilige abt Felix van de abdij van Rhuys († 1040; feest 9 maart) en van diens opvolger Vitalis.
Volgens de legende was hij in zijn jonge jaren zeeman geweest en in handen van zeerovers gevallen. Maar toen hij aan zijn voet gewond raakte, hadden ze hem gewoon ergens achtergelaten. Sommigen menen zelfs dat hijzelf deel uitmaakte van zo'n piratenbende. Hoe dan ook, Sint Felix, die op dat moment het leven van een kluizenaar leidde op het eiland Ouessant, nam hem onder zijn hoede. Later werd Felix benoemd tot abt van de St-Gildasabdij op het eiland Rhuys; Goustan zette zijn kluizenaarsleven voort op het eiland Hoëdic. De legende vervolgt:
"Tenslotte voegde hij zich bij zijn leermeester te Rhuys. Hij bad onafgebroken: dag en nacht herhaalde hij met een hardnekkige devotie de psalmen en gebeden die hij van buiten had geleerd. Hij was zo met God bezig dat hij zich ternauwernood drie uur rust gunde, ongeacht of het zomer of winter was; dat hield hij vol tot op stokoude leeftijd. God verrichtte via hem vele wonderen. Daardoor werd zijn naam beroemd. Hij stierf in een huis van de religieuzen van St-Pierre-de-Maillezais te Beauvoir in de Poitou, waar hij naartoe was gegaan om enige zaken voor zijn abdij te regelen. Dat was op 27 november rond middernacht.
Meteen toen zijn dood bekend werd, kwam iedereen in beweging - edellieden en gewone mensen, mannen en vrouwen: bij het schijnsel van lampen en toortsen kwamen ze in drommen naar dat huis om hem de nodige eer te bewijzen. De religieuzen van St-Filibert, die daar recht tegenover hun klooster hadden op het eiland Noirmoutier, zagen die enorme hoeveelheid kaarsen en offergaven rond zijn lijk, ze molesteerden de religieuzen van Maillezais en hun bedienden, haalden het lijk weg met goedvinden van de bevolking en brachten het naar hun eigen kerk, waar ze het begroeven nadat ze het drie dagen boven aarde hadden laten staan om de bevolking de kans te geven het de laatste eer te bewijzn. Dat had veel geld opgeleverd. Toen abt Vitalis hiervan hoorde, die Felix drie jaar tevoren - in 1037 - was opgevolgd, ging hij het lijk van Gulstan opeisen, maar de religieuzen van St-Filibert weigerden. Toen nam hij zijn toevlucht tot bisschop Isambert van Poitiers. Die was al ontevreden over deze religieuzen vanwege hun gebrek aan gehoorzaamheid. Hij liet hen verschijnen op een door hem bijeengeroepen vergadering. In het bijzijn van abt Vitalis gelastte hij hen het lijk van Sint Gulstan aan de religieuzen van Rhuys terug te geven. Daar moesten ze natuurlijk wel gehoor aan geven. Zo kwam de abdij van Rhuys opnieuw in het bezit van een schat die hun eerlijk toekwam, en die zich nog altijd daar in de kerk bevindt."
[135/2p:337-338]
Verering & Cultuur
Hij is patroon van Saint-Goustan bij Auray en van het eiland Hoëdic (Morbihan); de plaatselijke kerken zijn er aan hem toegewijd. In vroeger tijden had hij een kapel in Croisic (Loire-Atlantique); deze is nu volkomen vervallen, alleen de naam van het strand herinnert nog aan hem. Aan die kapel was ook een legende verbonden. Tijdens een zeereis - zo vertelde men - zou hij daar in de buurt schipbreuk geleden hebben. Omwonenden hadden hem destijds voor dood aangetroffen op de rotsen. Die plek werd later in herinnering gehouden door dat kapelletje.
Een oude overlevering vertelt:
"Wanneer een moeder een kindje kreeg dat verstrikt had gezeten in de navelstreng, nam ze het mee naar zijn heiligdom. Voordat ze er naar binnenging, wreef of rolde ze het blote babietje over het stukje van de rots dat tegen het gebouwtje aankwam; vervolgens liep ze drie maal met het kind rond de kapel."
Als een zeeman op zee is, wordt Sint Goustans hulp ingeroepen door zijn vrouw, zijn verloofde of zijn moeder met deze woorden:
"Sint Goustan, onze vrind,
"Breng terug mijn man gezwind
"Sint Goustan, die ons bemint,
"Breng weer terug naar hier ons kind
[of: geef dat ik mijn lief hervind"].
Zij geloofden dat hij de macht had een dwingend woord tot de winden te richten; hij kon ze laten waaien in elke door hem gewenste richting.
Zijn graf bevindt zich in de kerk van St-Gildas-de-Rhuys. De kerk van Houat bezit een beeldje van hem.
© A. van den Akker s.j.
