× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
†   Sebastianus van Rome in Delft

Vandaag de dag (2007) kennen we in Delft de Sint-Sebastiaansbrug over de provinciale vaart (bij Delvenaars beter bekend als 'Het Kanaal') tegenover het winkelcentrum In de Veste. Op de rand van het trottoir langs de winkelpanden daar staat een mager beeldje van Sebastianus; afgebeeld met één pijl in zijn been. Dat is wel een heel symbolische aanduiding voor wat de legende vertelt: "... de soldaten schoten zoveel pijlen op hem af dat hij er helemaal mee overdekt raakte en tenslotte meer weg had van een egel."

De Sebastiaansbrug ligt ongeveer op de plek waar in de zestiende eeuw in de ommuring van de stad de Sebastiaanstoren lag. De toren diende als opslagplaats voor het schuttersgilde waarvan Sint Sebastiaan patroonheilige was.

Behalve die toren bezat Delft voor de Reformatie zowel in de Oude als in de Nieuwe Kerk een altaar dat aan Sint Sebastiaan was toegewijd. In de Oude Kerk deelde hij dat patronaat met Adrianus, Cosmas en Damianus, en Rochus. Adrianus is de patroon van de smeden; naast vele andere patronaten was Sebastianus beschermheilige van de ijzerhandelaars en de tinnegieters. Wellicht dat het altaar in de Oude Kerk eerst toebehoorde aan het gilde van de smeden en de ijzerbewerkers. Maar daarnaast moeten we bedenken dat Cosmas en Damianus geneesheren waren, terwijl Sebastinaus en Rochus, maar o.a. ook Adrianus met name tegen de pest werden aangeroepen. Adrianus omdat hij beschermheilige was tegen een plotselinge dood; Rochus omdat hij volgens de legende zelf aan de ziekte geleden had, maar er weer van genezen was en tenslotte Sebastianus omdat hij door pijlen om het leven is gebracht. In Psalm 90 vers 5 staat de pijl symbool voor een plotselinge ziekte; in de middeleeuwen was het met name de pest waarvan men geloofde dat engelen of duivelen de ziekte op de mensen overbrachten door geheimzinnige pijlen op ze af te schieten. Toen talrijke pestepidemieën in de middeleeuwen Europa begonnen te teisteren, zal het altaar wel dienst hebben gedaan om te verkrijgen dat men voor de Zwarte Dood gevrijwaard zou blijven. We weten dat Delft o.a. in 1484, 1492 en vooral 1557 door de pest werd bezocht.

De Nieuwe Kerk had in 1496 een monstrans en reliekhouder met stoffelijke resten van Sebastianus. [N.K. Ao 1496/B.01.xxx]

In de 16e eeuw moet ergens op de Verwersdijk een huis hebben gestaan dat Sinte Sebastiaen heette. Immers in de kroniek van de Nieuwe kerk te Delft wordt de wonderbaarlijke genezing verhaald van het zoontje van Cornelis, de bakker, en Stijn, zijn vrouw, wonende aan de Verwersdijk in 'Sinte Sebastiaen'.


Bronnen
[Dries van den Akker s.j./2007.12.27]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen