×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
Info afb. |
Arnaldus Cataneo osb, Padua, Italië; abt & martelaar; † 1255.
Feest 10 februari.
Hij werd het slachtoffer van de strijd tussen de keizer en paus, achtereenvolgens Gregorius IX († 1241), Coelestinus IV († 1241) en Innocentius IV († 1254). Ezelin was raadsheer en generaal in dienst van keizer Frederik II († 1250). Namens de keizer trok hij plunderend rond in Noord-Italië om zich op de paus te wreken en bezittingen van de Kerkelijke Staat te plunderen. Zo had hij ook huisgehouden in Padua waarbij hij abt Arnaldus van het St-Justinaklooster gevangen genomen had.
Dat wordt als volgt vermeld in een oud document:
‘In het jaar 1246 vond er een zeer betreurenswaardige gebeurtenis plaats die ons met evenveel verdriet als medelijden vervult. Want Ecelinus, dienaar van Satan, duivelse beul, drinker van mensenbloed, onverzadigbaar vijand van de Kerk, toevlucht van ketters en boosaardig uitvinder van allerlei slechtigheid, legde het erop aan om een zeer achtenswaardig lid van de Kerk te pakken te krijgen: namelijk de abt van Sint-Justina te Padua, een rechtschapen eerlijk man van goede manieren, en volgens het getuigenis van de geestelijken en het gewone volk, buitengewoon eerbiedwaardig. Op Sint Bricius (13 november) wist hij hem met zijn broer te pakken te krijgen. Hij sloot hen op in een pikdonkere gevangenis, en gaf bevel dat hij als een verachtelijk verrader van de keizer met de grootst mogelijke zorg bewaakt moest worden.’
Tot zover onze bron, waarvan we niet hoeven te raden aan welke kant hij stond.
Arnaldus zou daar niet meer uitkomen. Hij werd gepest en getreiterd en stierf negen jaar later(!) tenslotte aan de verwondingen en ontberingen.
© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen