×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
Daniel van Moskou, Rusland; grootvorst & weldoener; † 1303.
Feest 4 maart.
Hij werd in 1261 te Vladimir geboren als vierde zoon van de heilige Alexander Newski († 1262; feest 30 augustus). Zijn vader kwam om, toen hij nog maar één jaar oud was. Reeds op 12-jarige leeftijd zag hij zich aan het hoofd geplaatst van het toenmalige vorstendom Moskou. Op dat moment was het nog tamelijk klein. Hij wist het echter uit te breiden en te vergroten met de vreedzame middelen van onderhandeling en schenking. Aan de Moskwa bouwde hij een klooster dat hij noemde naar zijn patroonheilige Daniël de Styliet; het bekende Danilovklooster. Rond een bosrijke heuvel legde hij een houten palissade aan; hierbinnen bouwde hij een kerk en zijn paleis. Dit vormt het begin van het beroemde Kremlin in Moskou.
Toch wordt hij het meest gewaardeerd vanwege zijn vreedzaamheid. Toen zijn oudere broers met elkaar streden om de troon, wist hij ze met elkaar te verzoenen. In 1293 vielen de Tataren binnen en veroverden met grof geweld de steden Murom, Suzdal, Kolomna en Tver. Nu koersten ze richting Moskou. Daniël had zijn volk gesmeekt geen strijd te leveren, maar liever alle plundering en vernieling te verdragen die er over hen zouden komen. Misschien dat ze zo de meeste mensenlevens zou redden. En zo is het ook gegaan. Helaas zag hij zich tot oorlogvoering gedwongen, toen een van zijn broers zich aansloot bij de Tataren en tegen hem ten strijde trok. Daniël bracht hem een nederlaag toe, nam hem gevangen, maar behandelde zijn gevangenen met hoogachting en eerbied. Ook maakte hij van zijn overwinning geen gebruik om zijn gebied uit te breiden. Het groeide desondanks door vererving en overdracht.
Begin 1303 werd hij ziek. Op 4 maart van dat jaar stierf hij, 42 jaar oud, bewonderd door zijn vijanden en bemind door zijn onderdanen.
© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen