 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
| welkom | menu | contact | zoeken |
×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
 Info afb. |
Sofronius van Irkoetsk, Siberië; 3e bisschop; † 1771
Feest 30 maart
Hij werd als Stefanus Kristalevskij geboren te Cernigov, Oekraïne, op Eerste Kerstdag, 25 december, 1703 in een priestergezin van drie jongens en één meisje. Na zijn studies - hij was toen 24 jaar oud - trad hij in Kiev toe tot de monniksgemeenschap van het Transfiguratieklooster in Krasnogorsk, waar één van zijn broers aan het hoofd stond. Na drie jaar ontving hij de kloosternaam Sofronius. In 1734 werd hij benoemd tot econoom ('schatmeester') van het Zolotonosh-klooster. Twee jaar stelde bisschop Arsenius van Perejaslava hem aan als vicaris. Krachtens die functie was hij geregeld aanwezig op de Heilige Synode in Sint-Petersburg, en kreeg in die stad steeds meer bekendheid. Gevolg was dat tsarina Elisabeth († 1761) hem in 1742 verzocht toe te treden tot de monniksgemeenschap van het Alexander-Nevskiklooster, het voornaamste klooster van de stad. Aanvankelijk bekleedde hij daar weer de functie van econoom, maar na één jaar werd hij benoemd tot abt. Hij bracht verbetering aan in de studie van de monniken, legde een bibliotheek aan en bouwde een dubbele kloosterkerk.
Op 23 februari 1753 volgde zijn benoeming tot bisschop van Irkoetsk in het ver af gelegen Siberië. Ondanks de enorme afstanden visiteerde hij de kerken en kloosters van zijn bisdom en ijverde voor de nieuwbouw van kerken; alleen al in Irkoetsk bouwde hij er zes. De belangrijkste ervan was de kathedraal waar hij de stoffelijke resten van de eerste bisschop van Irkoetsk, Innocentius († 1731; feest 26 november), onderbracht. Daarnaast had hij bijzondere zorg voor een waardige levenswijze van de priesters en de opvoeding van hun kinderen. In zijn eigen paleis richtte hij een schooltje in waar kinderen gratis les konden krijgen. In de liturgie legde hij aan de gelovigen de betekenis uit van gezangen en gebeden, zodat ze met des te meer aandacht en godsvrucht konden deelnemen.
Tussen de bedrijven door wist hij zijn religieus leven van gebed en vasten te onderhouden. Hij overleed op derde Paasdag, 30 maart 1771.
Verering & Cultuur
Door de slechte toestand van de wegen duurde het wel een half jaar voordat de patriarch van Moskou arriveerde om Sofronius een passende begrafenis te geven. Al die tijd lag zijn lichaam in een open kist opgebaard zonder te vergaan. Hij werd tenslotte bijgezet in de crypte van de kathedraal. Toen in 1870 bij herstelwerkzaamheden zijn kist werd geopend bleek zijn lichaam nog volkomen gaaf, ondanks de enorme inwerking van vocht in de kathedraal. Dit werd beschouwd als een teken van zijn grote heiligheid. Naar men zegt zijn er in de loop der tijden bij zijn graf ook wonderen en genezingen gebeurd.
Sofronius werd heilig verklaard op 23 april 1918 door de lokale bisschopsvergadering van de Russisch Orthodoxe Kerk.
© A. van den Akker s.j.
