×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
Info afb. |
Erkonwald (ook Earconwald, Erconwald, Erkenwald) van Londen (ook van Barking of van Chertsey); abt & bisschop; † 693.
Feest 1 februari (overbrenging: 1326) & 30 april & 13 mei (overbrenging).
Hij behoorde tot de koninklijke familie van East-Anglia. Uit de (legendarische) overlevering van zijn zus Ethelburga († ca 676; feest 11 oktober) is bekend dat vader Offa heette. Of hij naast Erconwald en Ethelburga nog andere kinderen had, is niet bekend. Van deze twee staat vast dat zij gedoopt waren, maar vader moest van die nieuwe godsdienst niet veel hebben. Zoon Erconwald echter voelde zich aangetrokken tot het kluizenaarsleven. Uit eigen middelen stichtte hij klooster Chertsey in Surrey. Daarnaast stond hij ook aan de basis van het vrouwenklooster te Barking, Essex, waar zijn zus Ethelburga de eerste abdis werd. Het groeide uit toot een dubbelklooster (voor mannen én vrouwen), maar altijd onder leiding van de abdis.
Het was bisschop Theodorus van Canterbury († 690; feest 19 september) die hem in 675 uit zijn teruggetrokken leven opriep om bisschop te worden van de stad Londen. Hij droeg met name veel bij aan de bouw en verfraaiing van de Sint-Pauluskathedraal. Volgens de overlevering heeft hij het bisschopsambt gedurende elf jaar bekleed. Zijn invloed strekte zich uit over de gehele zuidelijke helft van Brittannië. Zo noemde Koning Ina van Kent (_ 727; feest 8 september) hem ‘mijn bisschop’. Hij zou gestorven zijn in 693, en wel in klooster Barking. Mogen we daaruit afleiden dat hij de laatste jaren zijn geliefde kluizenaarsleven weer heeft opgevat? Waarschijnlijk ook vanwege een al maar slechter wordende gezondheid. Er wordt van hem verteld dat hij zijn laatste jaren meestal werd vervoerd in een draagbed.
Verering & Cultuur
Na zijn dood werd hij bijgezet in de toenmalige St-Paul’s kathedraal van Londen. Vele noodlijdenden vonden er genezing. Ook in Barking, door zijn draagbed aan te raken. In 1148 vervaardigde men in Londen een kostbare reliekschrijn voor hem, waar van heinde en verre pelgrims naartoe trokken. Dit alles ging verloren tijdens de eerste troebelen van de Engelse Reformatie onder koning Hendrik VIII, in 1533.
Zijn abdij van Chertsey werd door de Noormannen overvallen, geplunderd en platgebrand op 10 april 870: tot de tientallen vermoorde monniken behoorden Beocca en Ethor (zie aldaar). Het was koning Edgar († 975; feest 8 juli) die het klooster liet herbouwen. Klooster Barking bracht in later tijden een aantal heilige vrouwen voort: behalve Ethelburga, ook haar meesteres Hildelith († 712; feest 24 maart), Edith († 7e eeuw; sterfdag?), abdis Wulfhilda († ca 980; feest 9 september) en Eleanor († 1399; sterfdag?). Het bloeiende klooster hield op te bestaan, toen koning Hendrik VIII de inkomsten ervan aan zich trok.
© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen