×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
Info afb. |
Helenus van Troyes, Frankrijk; kluizenaar; 4e eeuw?
Feest 4 mei
[Uit: "'t Bosch Der Eremyten Ende Eremitinnen, van Ægypten ende Palestinen, met figuren van Abraham Blommaert, door Christophorus à Sichem. Met kort verhaal van eens ydiers leven, getrocken uit het Vader-Boeck, door H. Ian van Gorcum, priester ende H.R.Societatus Iesu. Eerst t'Antwerpen by Ieronymus Verdussen, Nu Herdruct by P.I.Paets, M.D.C.XLIV (1644)" p.92-93:]
Er woonde daar ook nog een andere heilige man: hij heette Helenus. Van kindsbeen af had hij zijn leven toegewijd aan de dienst aan God. Waar het ging om versterving en zelfopoffering alsmede om de zuivere leer had hij grote verdiensten opgebouwd.
Het was nog in zijn kinderjaren, dat op een dag het klooster waar hij verbleef, vuur nodig had. Het moest in de buurt gehaald worden. Hij droeg de gloeiende kolen gewoon in zijn schoot zonder dat zijn kleren ook maar één schroeiplek vertoonden.
Gewoonlijk ziet men dat als symbool van zuiverheid. Het vuur staat voor brandende begeerte. Welnu, het laat de heilige onaangedaan.
De broeders die in datzelfde klooster woonden, stonden verwonderd. Zij wilden niets liever dan diens goede hart, zijn ijver, zijn levenswijze en zijn verdiensten navolgen.
Maar Helenus trok zich terug in de wildernis. Daar heeft hij zichzelf geweld aangedaan door streng te vasten. De Goddelijke Voorzienigheid kwam hem daar evenwel verblijden met een hemelzoete spijs.
Ergens daar in de buurt vond hij een spelonk, waar hij geruime tijd heeft gerust.
Bekender is een vrouwelijke kluizenares Helena van Troyes († 4e eeuw; feest 4 mei). Er wordt wel verondersteld dat beide personen met elkaar zijn verward: dat de vrouw Helena gaandeweg de verhalen veranderde in een man Helenus.
© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen