×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
Info afb. |
Mary MacKillop (Mary of the Cross), Sydney, Australië; † 1909
Feest 8 augustus
Zij wordt geboren op 15 januari 1842 in de buurt van wat nu de stad Melbourne is in zuidoost Australië. In die tijd is dat een verzameling armelijke nederzettingen van overwegend katholieke immigranten van de Britse eilanden. Haar ouders zijn van Schotse afkomst. Eenvoudige lieden. Arm. Vader is los werkman en vaak werkeloos. Als jong meisje verlangt Mary ernaar om zuster te worden, maar ze moet meehelpen het gezin te onderhouden. Ze wordt kindermeisje en ze droomt ervan die arme kinderen naar school te laten gaan.
In die tijd ontmoet ze de parochiepriester Julian Woods. In januari 1866 begint Mary, geholpen door haar twee zussen, met een schooltje voor arme kinderen in het plaatsje Penola. Haar broer heeft er een bouwvallige schuur zo goed en zo kwaad als het ging voor opgeknapt. Een paar weken later gaat Mary ertoe over om een lange zwarte rok te dragen. Als teken dat ze dit alles doet in dienst van de Heer. Andere meisjes voegen zich bij haar. Daar ligt het begin van de Congregatie van de Zusters van Sint Jozef van het Heilig Hart. Ze verhuizen naar Adelaide en leggen daar op Maria ten Hemelopneming, 15 augustus 1876, gezamenlijk de drie kloostergeloften af van armoede, zuiverheid en gehoorzaamheid.
De nieuwe gemeenschap groeit. Nog geen vier jaar later werken er al zestig zusters op schooltjes, in weeshuizen en vrouwenopvanghuizen. Ze beginnen zelfs een vestiging in Nieuw Zeeland.
Maar in 1871 komt ze in conflict met de bisschop van Adelaide, ooit een goede vriend. Hij ziet zich genoodzaakt haar te excommuniceren en een flink aantal zusters weg te sturen. Ten onrechte, zoals later zal blijken, maar zij accepteert het ter liefde Gods. Amper een half jaar later herroept de bisschop zijn maatregel, zes weken vóór zijn dood. Mary neemt haar werkzaamheden weer op en de meesten van de weggestuurde zusters keren terug. Ze gaat naar Rome voor een officiële erkenning van haar leefgemeenschap als religieuze congregatie. Met moeite weet zij de paus ervan te overtuigen dat de omstandigheden in het primitieve Australië niet te vergelijken zijn met Europa en dat er dus ook een ander type vrouwencongregatie nodig is. Het zal nog tot 1888 duren, voordat ze officieel erkend worden. Intussen heeft Mary dan alweer allerlei moeilijkheden achter de rug. Zo moet ze op last van kerkelijke leiders afstand nemen en verhuizen en wordt ze voor enige tijd van haar functie als algemeen overste ontheven. Het zijn haar devotie tot het Heilig Hart, het Altaarsacrament en tot Sint-Jozef, en de liefde voor de armen die haar op de been houden. De beperkende maatregelen worden teruggeschroefd.
De laatste jaren van haar leven is ze vaak ziek. Ze wordt getroffen door een hersenbloeding; is rechtszijdig verlamd. Maar haar verstand is nog goed, ze leert zichzelf linkshandig te schrijven en geeft ongebroken leiding aan haar zusters. Uiteindelijk sterft ze op 8 augustus 1909, 67 jaar oud.
Verering & Cultuur
Paus Johannes-Paulus II spreekt haar zaligverklaring uit in 1995; in 2010 is het paus Benedictus XVI die haar heilig verklaart. Zij is de eerste heilige van Australische bodem.
© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen