×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
Info afb. |
Ergat (ook Aercat, Ergad, Escat, Gouercat, Gouescat, Gouescatus, Gouezcat, Gouzcat, Hergat, Ouergat, Tergat of Woetgat) van Tréouergat, Bretagne, Frankrijk; kluizenaar (?); † (vroege?) middeleeuwen.
Feest 26 maart [Aut.1986] & 11 augustus.
Over zijn leven is niets bekend.
Relieken van zijn schedel worden bewaard in de kerk van Tréourgat (gem. Ploudalmezeau, Finistère). Vóór de Franse Revolutie was de schedel gevat in een zilveren schrijn, maar kerkschenders maakten zich meester van de kostbare schat en gooiden de inhoud weg. Vandaar dat er nog enkele restanten van zijn schedel zijn overgebleven.
Niet ver van de kerk bevindt zich een bron die aan hem is toegewijd. De heren van Penquer op wier terrein die bron lag, wilden er aanvankelijk niets van weten. Pelgrims gaven maar overlast. Ze lieten de bron dicht gooien. Niet lang daarna werd die familie getroffen door een ellendige ziekte. Noodgedwongen beloofden ze de bron weer uit te graven en in ere te herstellen. Onmiddellijk week de ziekte. Hun wapens waren begin vorige eeuw nog aangebracht op de bovenbouw van de bron.
Een boeteprocessie (‘pardon’) vindt plaats op de tweede zondag van augustus.
Zijn voorspraak wordt ingeroepen tegen reuma.
Er zijn enkele bijzondere genezingen overgeleverd. Begin 19e eeuw had Marguerite Le Fur uit St-Renan veel last van reumatische aanvallen. Elke beweging kostte zoveel moeite dat ze niet wist waar ze het zoeken moest van de pijn. Ze stuurde een kennis naar de bron van Sint Ergat te Tréouergat om een fles te vullen onder het uitspreken van gebeden. Op het moment dat die kennis bij de bron bezig was, voelde zij thuis een enorme verlichting van pijn. Sterker, de pijn was weg. De volgende dag ging ze zelf naar Sint Ergat om persoonlijk te bedanken. Dat heeft ze negen achtereenvolgende jaren volgehouden.
In Tréouergat zelf was een verlamd jongetje van negen of tien jaar: François Menguy. Zijn ouders beloofden een kruis op te richten bij de bron van Sint Ergat als hij genezen zou worden. Op hetzelfde moment was het kind beter. Met behulp van een aantal dorpsgenoten, die daarover jaren later nog altijd met trots vertelden, werd materiaal aangesleept om het kruis op te richten.
Ergats naam is nog te horen in een aantal Bretonse aardrijkskundige aanduidingen:
- Tréouergat (= ‘woonplaats van Ergat’)
- Pouldergat (= ‘parochie van Ergat’: ge. Douarnenez, Finistère); in Pouldergat heet een buurtschap Kerzergat (= ‘huis of dorp van Ergat’); een ander buurtschap heet Croaz Kerzergat (= ‘kruis van Ergat’).
- Lanergat (= ‘kluizenarij van Ergat’: Poullan-sur-Mer, gem. Douarnenez, Finistère).
Priziac beweert dat de Gouescat van Tréouergat een heel andere heilige is dan
de Ergat van Pouldergat en Landergat. Maar omdat zij beiden op 11 augustus
worden gevierd, en aangeroepen worden tegen reuma, gaan wij er met Garaby
van uit dat het wel degelijk om dezelfde heilige gaat.
© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen