×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
Info afb. |
Julianus van Brioude (ook van Auvergne), soldaatmartelaar, Frankrijk; † ca 303.
Feest 22 april & 28 augustus.
Hij werd geboren in de Vienne, in de Franse landstreek Dauphiné. Hij diende als soldaat in het Romeinse leger. Maar toen hij besloot zich bij de nieuwe godsdienst van de christenen aan te sluiten, zag hij zich genoodzaakt zijn militaire loopbaan op te geven en het leger te verlaten. Het was immers in de eerste eeuwen van het christendom verboden voor christenen in het leger te dienen. Bood zich een militair aan, dan werd hij voor de keus geplaatst: het beroep opgeven of geen christen worden. Aanvankelijk voegde hij zich bij Sint Ferréol in zijn woonplaats Vienne, een tribuun die ook christen was geworden († ca 303; feest 18 september). Maar toen de vervolgingen uitbraken, wilde hij zijn vriend en gastheer niet in gevaar brengen. Hij verliet de streek van Vienne en trok zich terug in het veel zuidelijker gelegen Brioude aan de Allier. Daar vond hij onderdak bij een christenweduwe.
Zijn levensbeschrijver haast zich te vertellen dat Julianus niet uit angst voor de vervolgingen was gevlucht. Zodra de vervolgingen uitbraken, werden er overal in het Romeinse Rijk ambtenaren op pad gestuurd om christenen op te sporen en te doden. Toen Julianus hoorde dat er twee zulke ambtenaren in de buurt waren,liep hij hun tegemoet met de kreet dat hij christen was: “Ik heb al veel te lang op deze wereld rondgelopen. Ik popel van verlangen om naar de andere wereld geholpen te worden, waar Christus is.” De woorden waren nog niet op zijn lippen bestorven of de gezanten doodden hem met het zwaard.
Volgens de Legenda Aurea brachten de beulen zijn hoofd naar zijn vriend Ferréol in Vienne met de woorden: “Zo doen we ook met jou, als je niet offert aan onze goden.” Maar Ferréol dacht er niet aan Christus te verloochenen. Dat kwam ook hem op de doodstraf te staan. Toen hij werd begraven, heeft men hem het hoofd van Julianus in zijn graf meegegeven.
Verering & Cultuur
Het was Sint Germanus van Auxerre († 448; feest 31 juli) die in 431 op wonderbaarlijke wijze zijn relieken terugvond. De Legenda Aurea meent echter dat het niet Germanus was, maar Mamertus van Vienne († 477(?); feest 11 mei). Toen ze het graf van Ferréol openden, zagen ze hoe hij het hoofd van zijn vriend Julianus in zijn handen hield. Beiden waren nog even gaaf, alsof ze gisteren waren bijgezet.
Volgens de overlevering is het deze Julianus die patroon is van het Parijse kerkje Saint-Julien-le-Pauvre. De Parijzenaars zelf menen dat het Julianus de Herbergzame is († ?; feest 29 januari), getuige het plastiek dat in het parkje voor de kerk staat.
Tot op de dag van vandaag wordt hij veel vereerd in Vienne en omgeving. In tal van Franse – en vooral Bretonse – kerken vindt men afbeeldingen van hem.
© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen