 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
| welkom | menu | contact | zoeken |
×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
 Info afb. |
Theodardus (Theodart) van Maastricht (ook van Luik of van Tongeren), Luik, België; 19e bisschop van Maastricht & martelaar; † (669 of) 670.
Feest 15 mei (met alle heilige bisschoppen van Maastricht) & 6 & 10 september.
Theodardus was afkomstig uit Aquitanië in Zuid-Frankrijk. Hij was een leerling van Sint Remaclus († vóór 675; feest 3 september), indertijd abt van Solignac en bevriend met de muntmeester van koning Dagobert i: de latere heilige Eligius of Eloi, bisschop van Noyon († 660; feest 1 december). Nadat Remaclus vanuit Solignac het klooster Stavelot-Malmédy had gesticht, benoemde hij er Theodardus tot abt.
Vervolgens volgde Theodardus zijn leermeester op als bisschop van het bisdom Tongeren-Luik-Maastricht. Daar zou hij nog lesgeven aan Lambertus († 705; feest 17 september), door wie Theodardus op zijn beurt als bisschop opgevolgd zou worden. Oude levensbeschrijvingen weten te vermelden, dat Theodardus in zijn bisschopsambt vooral de aanbevelingen van Paulus ter harte nam, zonder daarbij verder in details te treden. Bedoeld zal wel zijn wat de Apostel schrijft in zijn brieven aan Timotheüs en Titus, de zogeheten pastorale brieven. Dan zou het betekenen dat Theodardus veel zorg voor zijn mensen had en met verantwoordelijkheidsgevoel de juiste leer van de Kerk behartigde.
Theodardus' zorg voor het welzijn van de Kerk blijkt in ieder geval uit zijn levenseinde. Zijn bisdom had nogal veel te lijden van roof- en plundertochten door machtige grootgrondbezitters in de omgeving. Hij besloot zijn recht te gaan halen en beklag te doen bij koning Childerik, die op dat moment in Worms zetelde. Maar zijn tegenstanders kregen er lucht van, achtervolgden hem en wisten hem te pakken te krijgen in het bos van Bienwald, niet ver van Spiers. Ze brachten hem op gruwelijke wijze ter dood, en hakten hem aan stukken.
Toen de bisschop van Worms dit ter ore kwam, ging hij erop uit om het lichaam van Theodardus op te halen, met de bedoeling het als een heilige bij te zetten in zijn kathedraal, in de hoop dat het vele pelgrims zou trekken en zo bron zou worden van geestelijk en materieel welzijn. Maar door allerlei tekenen en wonderen gaf Theodardus klaarblijkelijk zelf te kennen, dat hij liever begraven wilde worden in zijn eigen bisdom. Zo werd hij in triomf overgebracht naar Luik onder leiding van zijn opvolger Lambertus. Daar geniet hij sindsdien grote verering.
© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen
