× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 8e eeuw vóór Christus  Jona Profeet

Info afb.

Jona (ook Jonas) Profeet, Nineve, Assyrië; één der 12 kleine profeten uit het Oude Testament; 8e eeuw vóór Chr.

Feest 21 (& 22) september.

Het Oud-Testamentische bijbelboek 2 Koningen maakt melding van een profeet Jona, zoon van Amittai (2 Koningen 14,25). Hij was afkomstig uit Chat-Hachefer en trad op ten tijde van koning Jerobeam II; deze regeerde van 787-747 vóór Christus. Het meest is de profeet Jona bekend geworden door het bijbelboek in het Oude Testament dat zijn naam draagt. Het onderscheidt zich van de andere profetenboeken door het feit dat het geen bundel uitspraken bevat, maar een stichtelijk verhaal over de profeet. Het wordt geplaatst in de bloeiperiode van Nineve, hoofdstad van het Assyrische Rijk, dat zijn bloeiperiode had in de 9e en 8e eeuw vóór Christus. De moraal van de vertelling luidt, dat de zegeningen van JHWH niet alleen beperkt blijven tot het volk van Israël alleen, maar bestemd zijn voor alle mensen. JHWH wil dat alle mensen gered worden. Dat wordt Jona bijgebracht door een praktisch voorbeeld van het bijbelse spreekwoord 'Wat jij niet wilt dat jou geschiedt, doet dat ook een ander niet'.

Eerst wordt verteld hoe Jona geroepen wordt om het woord van God te gaan verkondigen ergens ver weg in het buitenland aan de mensen van de grote stad Nineve. Hij moet zeggen, dat zij verloren zullen gaan, als zij zich niet zullen bekeren. Hij scheept zich in, maar op een schip dat precies de andere kant op gaat. Jona probeert zich op die manier te onttrekken aan de opdracht. Dan steekt er een gigantische storm op. De zeelui bezweren alle opvarenden om te bidden tot hun eigen godheid. De kapitein roept elk van hen persoonlijk daartoe op. Bij Jona gekomen ontdekt hij dat deze gewoon ligt te slapen. Jona bekent dat de storm omwille van hem is ontketend en raadt de zeelui aan hem overboord te smijten. Eerst schrikken ze ervoor terug, maar als ze allemaal dreigen te vergaan, bidden ze Jona's God om vergeving en doen wat hij gezegd heeft. Onmiddellijk bedaart de zee.

Door Gods beschikking wordt Jona opgeslokt door het monster van de zee. Daar bidt de arme profeet om hulp en na drie dagen spoelt hij aan op een strand. Nu gaat hij inderdaad naar Nineve; drie dagen heeft hij nodig om er doorheen te trekken en elke dag verkondigt hij dat er van de hele stad geen steen op de andere zal blijven, als de mensen zich niet bekeren. De koning geeft gehoor aan deze oproep en roept een tijd van boete en gebed af, in de hoop dat God zich zal bedenken. En God krijgt inderdaad spijt over zijn dreigementen en voert ze niet uit.

Intussen heeft Jona zich ergens op een berg van een mooi plekje verzekerd, vanwaar hij de ondergang van de stad goed zal kunnen zien. Maar hij moppert, omdat er niks gebeurt en de zon zo heet steekt. Dan beschikt God een boompje dat hem schaduw geeft. Nu is hij tevreden. Maar tot ergernis van de profeet gebeurt er niets. Dan beschikt God een worm, die het boompje in één nacht omknaagt. Jona wordt kwaad en moppert dat hij nu weer in de brandende zon zit. Hij voelt zich belachelijk gemaakt en bedrogen. Maar God vraagt of hij wel zoveel reden heeft om kwaad te worden om zo'n eenvoudig boompje?
"Natuurlijk heb ik dat...!"
"Welnu, spreekt God, als jij al reden hebt om in te zitten over zo'n boompje waarvoor je niets hebt hoeven doen en dat in één dag opkomt en in één nacht alweer vergaat, hoeveel meer reden heb Ik dan om in te zitten over het lot van al deze mensen die het verschil tussen goed en kwaad nog niet eens weten?"

Verering & Cultuur
Christenen zagen later in Jona's gestalte een voorafbeelding van Jezus. Zoals Jona te Nineve preekte tot bekering van de mensen, zo deed Jezus dat in zijn eigen land. Met dit verschil dat de mensen bij Jona destijds, die God niet kenden, zich wel bekeerden, en de eigen mensen bij Jezus, die God wel kenden, niet (Matteus 12,41; Lukas 11,32). 'Zoals Jona drie dagen en drie nachten verbleef in de buik van het zeemonster, zo zal de Mensenzoon drie dagen en drie nachten verblijven in de schoot van de aarde' (Matteus 12,40).
De bijbelse profeet heeft zijn naam gegeven aan folkloristische cultuur: iemand jonassen is iemand tussen twee personen heen en weer zwaaien, meestal met de bedoeling om hem bij de derde keer in het water te gooien.
Er is ook een kinderversje "Jonas in de walvis zat..."


Bronnen
[Bijbel;000»Kodratos;014;112]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen