× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† ca 700  Osith van St-Osyth

Osith (ook Osgitha, Osgyth, Osyth, Osythe, Sita of Sitha) van St-Osyth (vroeger van Chich; ook van East-Anglia), Essex, Engeland; prinses & kloosterlinge; † ca 700.

Feest 7 oktober.

Zij behoorde tot de stam der Hwicca's en was een dochter van Frithewald van Mercia, die in 675 bisschop Erconwald van Londen nog zou hebben geholpen bij het stichten van klooster Chertsney. Andere bronnen noemen echter Frithwald of Redwald, de eerste koning van East-Anglia, als haar vader. Haar moeder was Wilteburg, dochter van koning Penda van Mercia. Op aanraden van Wulfhere, koning van Mercia (656-675), huwde zij met Sighere, de koning der Oost-Saksers (ca 664-683). Sighere had de christelijke godsdienst kort tevoren weer losgelaten; wellicht was de bedoeling van dit huwelijk het christendom alsnog meer vaste voet te geven in Essex (= Oost-Saksenland). Inderdaad wendde Sighere zich enige tijd later wederom tot de christelijke godsdienst; daarmee is verbonden de naam van bisschop Jaruman.

Ze kregen een zoon: Offa, die later zijn vader opvolgde als koning, maar in 709 afstand deed van de troon. Ze wist haar man te bewegen land af te staan voor het stichten van een vrouwenklooster: 673. Het lag te Chich aan de monding van de Colne: het tegenwoordige St-Osythe. Zij werd er zelf kloosterlinge en stierf ca 700. Sindsdien werd ze er als heilige vereerd.

Verering & Cultuur
Omdat haar verhaal in later tijden werd verward met dat Osith van Aylesbury († vóór 1000; feest 7 oktober), weet men nog altijd de plek aan te wijzen waar haar afgeslagen hoofd neerkwam: er ontsprong een bron, die tegenwoordig nog altijd is gelegen in The Nun's Wood.
De middeleeuwse kronikeur Matthaeus Paris vertelt over ene Thurcillus uit Tidstude, Essex. In een visoen werd hij meegenomen naar vagevuur, hel en hemel. Op de meest heilige plaats in het paradijs ontwaarde hij Catharina, Maragaretha en Osith!
Tot onze verbazing vermeldt Beda († 735) haar in het geheel niet in zijn geschiedenis van Brittannië. Zou zij toch niet zo'n prominente rol gespeeld hebben? Wellicht was haar verering zo plaatselijk dat de inwoners van St-Osith gretig gebruik hebben gemaakt van de latere Osith en de geschiedenis van 'hun' Osith ermee hebben vervlochten...?


Bronnen
[113»Sitha; 115a; 122; 128p:72; 142jr0673; 500; Dries van den Akker s.j./2002.10.08]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen