× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† 740-745  Viaud van St-Viaud

Info afb.

Viaud (ook Guidel, Guidul, Guitaul, Vial, Viau, Vio, Vital, Vitalis) van St-Viaud osb, Frankrijk; kluizenaar; † eerste helft 8e eeuw (740? of 745?).

Feest 16 oktober.

Hij was van Angel-Saksische afkomst en stak rond 660 over naar het vasteland om er zijn leven geheel en al aan God toe te wijden. De oude verhalen suggereren dat hij afstand van zijn ouders wilde nemen. Zij waren zeer welgesteld en zouden wel eens bezwaren kunnen maken tegen de godsdienstige plannen van hun zoon. Anderen menen dat hij zijn land ontvluchtte ten tijde van een vervolging. Hij wendde zich tot het benedictijner klooster St-Philibert op het eiland Her, dat dan ook Hermoutiers ('Klooster van Her') heette.

Later verbasterde die naam eerst tot Nermoutiers en uiteindelijk tot Noirmoutiers.

Na enige tijd vestigde hij zich als kluizenaar in de eenzaamheid van een grot bij de berg Scobri(th) in het land van Retz, gelegen aan de benedenloop van de Loire in de buurt van Paimboeuf, Bretagne. Hoe afgelegen hij ook woonde, de mensen wisten hem te vinden voor genezing van ziel en lichaam. Zo boorde hij er een nieuwe bron aan door zijn staf in de grond te steken. Dat gebeurde op zo’n vijf kilometer van de grot waar hij zich had gevestigd. Gedurende de zomertijd hakte men hout in de omringende bossen voor de bouw van een kerkje. Op een snikhete dag waren zowel mensen als dieren uitgeput van de dorst; ze konden eenvoudig niet verder. Dat was het moment dat de heilige zijn staf in de grond stak en een nieuwe bron deed ontspringen. Die plek wordt in ere gehouden tot op de dag van vandaag. In 1923 werd er een herinneringskapelletje gebouwd.
Mensen vestigden zich rond zijn kluizenarij. Zo ontstond in de loop van de 8e eeuw het plaatsje dat naar hem is genoemd: St-Viaud.
Na zijn dood werd hij bijgezet in een stenen sarcofaag. Rond zijn graf verzamelden zich al gauw pelgrims en al gauw was er sprake van wonderbaarlijke genezingen.

Verering & Cultuur
Tijdens de invallen van de Noormannen werden - naar het schijnt op advies van koning Pepijn zelf - zijn relieken tegelijk met die van Sint Philibert († 684; feest 20 augustus) door de monniken in veiligheid gebracht in de kerk van Tournus, Bourgondië. Het Bretonse plaatsje St-Viaud zou alleen nog een paar stukjes van een arm bezitten. Deze relieken rusten er nog altijd in een sarcofaag uit de 7e eeuw. In vroeger tijden stonden ze opgesteld op een stenen altaartafel. Als mensen in hun nood om Viauds voorspraak kwamen vragen, was het gebruik dat zij een aantal malen onder die tafel doorkropen.
Onder aan de noordkant van de kerk wijst men nog altijd de grot aan, waar de heilige zijn leven zou hebben doorgebracht.
Tijdens de plechtigheden op zijn feestdagen werd (en wordt?) bij de eenvoudige bron een lied gezongen:

        
Grand Saint-Vital, ô notre père,
Du haut des cieux protège-nous
Soulage-nous dans la misère
Qui nous amène à tes genoux.
O Sint Vitalis, onze vader
Help ons vanuit uw hemel hoog
Kom ons in onze nood steeds nader
Richt toch op ons uw zorgzaam oog.
Sur cette terre désséchée
Du haut des cieux protège-nous
Soulage-nous dans la misère
Qui nous amène à tes genoux
Zie onze uitgedroogde aarde
Help ons vanuit uw hemel hoog
Kom ons in onze nood steeds nader
Richt toch op ons uw zorgzaam oog.
Un jour raconte la légende
Ton exemple à nos chères aïeux
Dit qu’un grand saint quand il demande
Obtient des merveilles des cieux.
Ooit zullen wij het nog beleven
dat u ons grote voorbeeld wordt:
‘Want wat je vraagt, zal hij je geven
Nooit kom je iets bij hem te kort.’
Voyant les gens dans la souffrance
O grand saint pour les soulager
Tu cries vers Dieu plein d’espérance
Et l’eau vient les désaltérer
U ziet de uitgedroogde mensen
Komt in gebed hen tegemoet
gij legt aan God voor onze wensen
Het water vloeit, en het komt goed.
Ici pour rendre à Dieu sa gloire
De ce bienfait si surprenant
Un humble triomphe de victoire
Sous ta main s’ élève à l’instant.
om God te eren en te danken
voor deze uiterst goede daad
daar bouwden wij met hout en planken
de kleine kerk die hier nu staat
Ta source encore aimable père
Aux pèlerins ici venus
Offre avec l’eau qui désaltère
Le souvenir de tes vertus.
Uw bron doet nog het water stromen
voor al de pelgrims een goed ding
uit dorst naar u, naar hier gekomen
het brengt u in herinnering
Tu vois encore, ô tendre père
Les besoins pressants de tes fils
Et souviens-toi que la prière
Peut féconder notre pays.
O lieve vader, wil toch merken
de noden van uw kinderschaar
dat uw gebed vruchtbaar mag werken
en rijke oogst ons territoir.
Grand saint, dans ce lieu ton image
Protège le laboureur,
Et lui par son pieux hommage
Fera la joie de ton bon c& oelig; ur.
Mag uw beeld hier ten goede komen
aan al de werkers op het land
en’t eerbetoon van al die vromen
genoegen geven aan uw kant
Protège-nous sur cette terre
Vielle sur nous jusqu`à la mort
Ne cesse pas d’être un bon père
Conduis-nous au céleste port.
Kom hier op aarde ons steeds nader
Zie op ons tot het laatst moment
Geleid ons als een echte vader
tot aan het zalig hemels end.

Is hij dezelfde als Guidel (ook Guedel, Guidé of Vitel) van Bretagne, wiens naam voortleeft in een aantal Bretonse plaatsnamen?
1. Guidel (gem. Pont-Scorff, Morbihan). In de naar hem genoemde parochie is geen spoor meer van hem te vinden.
2. Kervitel (= 'dorp van Guidel': te Tréguidel).


Bronnen
[000»Donatianus-Nantes†Rogatianus:16.23.26; 100»Vitalis; 101»Vitalis; 102»Vital; 106; 117»Viau; 135/2p:231; 138p:519; 140»Vitalis; 143»Viau; 280p:258»Vital; 284; Dries van den Akker s.j./2013.07.19]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen