 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
| welkom | menu | contact | zoeken |
×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
Astier (ook Asterius) van Périgord, Frankrijk; kluizenaar met zijn leerling Aquilinus; † ca 640.
Feest 20 april & 4 (sterfdag) & 21 oktober.
Hij moet geboren zijn rond het jaar 560 uit een adellijke familie op kasteel Puy-de-Pont, vlakbij Périgueux, Dordogne. Zijn oudders hingen nog de traditionele heidense goden aan. Maar de leermeester die zij voor hem hadden uitgezocht, was christen en deze leerde hem niet alleen lezen en schrijven, maar hij bracht hem ook de christelijke grondbeginselen bij. Op 15-jarige leeftijd trok hij naar Angoulême, waar Sint Cybard († 581; feest 1 juli) leiding gaf aan een groep monniken. Volgens sommige bronnen was deze zelfs een bloedverwant van Astier. Door hem liet Astier zich dopen en bij hem sloot hij zich aan als monnik.
Op 20-jarige leeftijd besloot hij terug te keren naar zijn ouders met de bedoeling hen vertrouwd te maken met Christus. De legende weet zelfs te vertellen dat dit gebeurde op uitdrukkelijke instigatie van een engel. Nadat hij heel zijn familie het doopsel had toegediend trok hij zich voor de rest van zijn leven als kluizenaar terug in de eenzaamheid.
Hij leidde een uiterst sober leven en voorzag in zijn schamel levensonderhoud door mandjes te vlechten (welk handwerk voor mensen van adel uitermate vernederend was). Deze werden op de markt door zijn leerling Aquilinus verkocht. Hij was geen onbekende. De mensen wisten hem te vinden voor goede raad, en er wordt verteld dat hij geregeld wonderen en genezingen verrichtte. Zo werd er op een dag een prinses op een bed voor hem gebracht; zij was totaal verlamd. Maar hij sprak tot haar: ‘Vrouwe, richt u op!’ En zij deed het. Vervolgens wijdde hij haar in in de leer van Christus en doopte haar. Uit dankbaarheid liet zij daar een kerkje bouwen ter ere van Sint-Petrus.
Toen hij op een vierde oktober stierf begonnen alle klokjes in de kluizenarij vanzelf te klinken. Op zijn verlangen werd hij in het Sint-Petruskerkje begraven, vlak vóór het altaar toegewijd aan Sint-Front, die de eerste bisschop was geweest van Périgueux († 1e eeuw; feest 25 oktober) en voor wie hij altijd een grote devotie had gehad.
Verering & Cultuur
Het Franse plaatsje Saint-Astier in de Dordogne is naar hem genoemd; het huidige kerkje dateert uit de 11e eeuw en is nu aan hem toegewijd. Het stadswapen vertoont een gouden klokje op een rood veld, verwijzing naar het klokkenwonder dat geschiedde tijdens zijn overlijden.
© A. van den Akker s.j.
