Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022

Info afb.

Marcellus (ook Marceau) van Parijs, Frankrijk; 9e bisschop; † 5e eeuw.

Feest 1 & 3 november.

Het is op verzoek van Saint Germain, een latere bisschop van Parijs († 576; feest 28 mei) dat zijn vriend (Venantius) Fortunatus van Poitiers († ca 610; feest 14 december) tussen 566 en 576 een levensbeschrijving verzorgt van Marcellus.

Deze geeft weinig historische bijzonderheden. Het enige wat we horen is, dat hij een zekere Prudentius opvolgt als bisschop van de stad.
Marcellus was naar het schijnt uit Parijs zelf afkomstig. Als kind werd hij aan een klooster toevertrouwd. Op jeugdige leeftijd ontving hij de lagere wijdingen. Voor het overige wordt Marcellus ons gepresenteerd als een heilig man, wiens leven een aaneenschakeling van wonderen lijkt. Zo wordt hij door een smid gedwongen een gloeiend stuk ijzer aan te pakken; hij houdt er zelfs geen schroeiplek aan over. Hij verandert het water van de Seine in wijn, en het water dat hij over de handen van de bisschop uitgiet in dure, welriekende zalf. De bisschop zelf profiteerde nog van Marcellus' wondermacht. Want de prelaat was zo jaloers op zijn mooie stem, dar hijzelf het gebruik van zijn stem geheel verloren had. Maar Marcellus zorgde ervoor dat hij weer onmiddellijk genas. Toen een monsterlijke draak de buurt daar onveilig maakte, sloeg Marcellus zijn stola over het dier, leidde het als een mak lammetje naar buiten het vrije land in en bevrijdde aldus de bewoners van deze voortdurende dreiging.

Hij werd begraven even buiten de stad op een toenmalig christelijk kerkhof. Het heet daar nog altijd naar hem Faubourg St-Marceau. Zijn opvolger was Vivien.

---

Bronnen
[101; 106; 107; 140; 319; Plg.1987p:443; Dries van den Akker s.j./2007.10.22]

---