×
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.
Sluit het venster om te blijven.
Info afb. |
Guezennec (ook Guedenoc, Guehenoc, Guenec, Guennec, Guenoc, Guesnec, Guethennoc, Guethenoc, Guéthénoc, Guethnoc, Guezenoc, Guinec, Guinoux, Gwenneg, Gwezhenneg, Ivinec, Teguezenoc, Uueithnochus, Uuethnoc, Venec, Vennec, Venoc, Vinec, Vinnec, Wennec, Wethinoc, Wethnoc, Wetnochus of Yvinec) van Plouhinec, Bretagne, Frankrijk; stichter & kluizenaar; † 6e eeuw.
Feest 5 november
Hij was een zoon van vrouwe Gwen († 6e eeuw; feest 18 oktober) en heer Fragan († ca 500; feest 3 oktober), neef van de legendarische koning van Bretagne Conan Mériadec.
Het echtpaar kreeg vier kinderen die later stuk voor stuk in Bretagne als heiligen zouden worden vereerd: drie zoons, de tweeling Guéthénoc († ca 500; feest 5 november) en Jacut († ca 500; feest 8 februari), en vervolgens Guénolé († 532; feest 3 maart), de latere stichter en patroon van het beroemde Bretonse klooster Landevennec. Volgens zeggen zou de tweeling nog geboren zijn in Brittannië aan de overkant van het Kanaal. Nadat ze waren overgestokebn werd Guénolé nog geboren. Er was tenslotte ook nog een dochter: Clervie († 6e eeuw; 3 oktober).
Het verhaal van Sint Gwen verweeft zich op den duur met oude legendes. Zij wordt afgebeeld met drie borsten om aan haar drie zoons tegelijk te drinken te kunnen geven. Vandaar haar bijnaam Teirbronn of Trimammis, wat resp. in het Bretons en het Latijn betekent 'drie-borsten'. (Ongetwijfeld een symbolische weergave van het feit dat haar drie heilige zoons hun godsdienstige overtuiging van moeder - om zo te zeggen - met de paplepel ingegeven kregen. Over een aparte behandeling van de dochter rept het verhaal niet). In de mythologie van de Keltische cultuur speelt het getal drie een grote rol. Drielingen waren vaak grondleggers van beroemde dynastieën, of drie verschillende aspecten van één en dezelfde werkelijkheid (vgl. het nationale wapen van Ierland, het klavertje-drie. Later werd dit door de christenen in verband gebracht met hun Drie-ene God).
Na een leertijd bij de kluizenaar Sint Budoc († ca 500; feest 18 november) op het eiland Lavret stichtte hij met zijn tweelingbroer op het toenmalige eiland Landoac eigen eigen kloostertje, dat sindsdien naar zijn broer heet St-Jacut-de-la-Mer. Van Vennec horen we daarna niets meer. Hij stierf in de 6e eeuw en leeft o.a. nog voort in de plaatsnamen Quimper-Gwezennec en St-Guinoux.
Aan hem is een mooie kapel toegewijd in Landrevennec, Bretagne (Finistère).
Hij wordt vaak verward met Winok van Winoksbergen. Zie ook Ivo»Ivinec.
© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen