× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contactzoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† ca -3000  Noach Aartsvader

Info afb.

Noach Aartsvader; † ca 3000 V. Chr.(?).

Feest 10 november.

Zijn naam is verbonden met het bijbelse verhaal van de zondvloed, de grote overstroming; we vinden het in de hoofdstukken 06-09 van het eerste bijbelboek Genesis. Ook in omringende culturen zijn soortgelijke verhalen overgeleverd; beroemd is het Babylonische Gilgamesj-epos uit ca 1700 V.Chr. Geleerden gaan ervan uit dat er ooit zo'n grote zondvloed moet zijn geweest, en dat de bijbelse vertellers daarvan de betekenis proberen te doorgronden in het licht van Gods plan met de mensen.

Na de schepping vervielen de mensen in zonde, omdat ze Gods geboden niet navolgden. Aangezien God de Liefde is in eigen persoon, verkozen de mensen dus de weg te gaan van de niet-liefde. Dat bracht veel ellende met zich mee: dood, werken in het zweet van ons aangezicht, pijn, met name bij het baren van kinderen, broedermoord, ja alle vormen van onheil worden door de bijbelse vertellers daarop teruggevoerd. In dat licht plaatsen zij de geschiedenis van de zondvloed.

De zonde had zo om zich heen gegrepen dat de mooie aarde van het begin in zijn tegendeel was veranderd, en God besloot deze aarde te vernietigen en helemaal opnieuw te beginnen. Er was nog slechts één rechtvaardige op aarde: Noach en zijn familie. Hij kreeg de opdracht een grote ark te bouwen, een boot waarin van elke diersoort een paar kon worden geborgen en gered. Na de voltooiing van de bouw ging Noach met zijn familie in de ark, in gezelschap van de dieren. Vervolgens begon het langdurig te regenen. Het water steeg, de mensen zagen het, maar bekeerden zich niet. Zo kwamen alle mensen en dieren buiten de ark om.

Na verloop van lange tijd werd het droog en begon het water te zakken. Achtereenvolgens zond Noach een raaf en een duif uit om te zien of het dier al ergens vaste voet vond om op uit te rusten. Beide keren kwamen de vogels onverrichterzake terug. Toen hij voor de derde keer een duif uit liet vliegen, keerde deze terug met een jonge twijg in de bek. De nieuwe schepping was begonnen. Dit beeld van de duif met de twijg in zijn bek is het symbool van vrede en de nieuwe schepping geworden.
Zodra het mogelijk was, gingen de opvarenden van de ark aan land. Het eerste wat zij zagen was een regenboog. Dat beschouwden zij als teken dat God een verbond sloot tussen zichzelf in de hemel en de mensen op aarde. Noach bouwde een altaar en bracht een dankoffer aan God; onmiddellijk daarna plantte hij een wijnstok, en werd prompt dronken van de eerste opbrengst, omdat hij de kracht van de wijn nog niet kende.
Toen hij naakt op zijn rug zijn roes uitsliep, werd hij bespottelijk gemaakt door één van zijn zoons. De zonde was nog altijd niet uit het hart van de mensen verdwenen. De twee anderen bedekten eerbiedig achteruitlopend hun vaders schaamte.

Verering & Cultuur

In de katholieke traditie is Noach vereerd als patroon van scheepsbouwers en wijnbouwers.


Bronnen
[000»jrb; 300p:328; 500; Dries van den Akker s.j./2007.11.03]

© A. van den Akker s.j. / A.W. Gerritsen

VoorwoordHoe wordt men heilig?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen