× 
Klik in dit venster
op: http://beeldmeditaties.nl
om naar die site over te stappen.

Sluit het venster om te blijven.

           
welkom menu contact zoeken
HeiligenkalenderHeiligen op naamPatroonheiligenHedendaagse namenMeer...
 Pater Dries van den Akker s.j., de auteur van de hagiografieën, overleed 30 oktober 2022
† eind 18e eeuw  Anastasius van Epirus met Daniel van Corfu

Anastasius van Epirus, Griekenland; nieuw-martelaar; † 1750; tezamen met Daniel (oorspronkelijk Mousa en vervolgens Demetrius) van Corfu, Griekenland; monnik; † eind 18e eeuw.

Feest 18 november.

Het was in de tijd van de Turkse overheersing in Griekenland, dat Anastasius, een inwoner van Epirus, met zijn zuster en nog een paar dorpelingen de oogst binnenhaalde. Juist op dat moment reed er een brigade Turken langs. Zij stonden onder leiding van de zoon van de pasja, Mousa geheten. Het mooie meisje wekte zijn begeerte en hij begon haar lastig te vallen,. Met een brul wierp haar broer Anastasius zich op Mousa, waarop de andere dorpelingen zich er ook mee begonnen te bemoeien. Het meisje ontkwam, de Turken dolven het onderspit en dropen vernederd af. Maar toen dit alles de pasja ter ore kwam, voelde hij zich gekrenkt, en hij liet Anastasius aan zich voorgeleiden. Met de mooiste beloften probeerde hij hem te paaien en hem over te halen moslim te worden, maar de jongen hield voet bij stuk en weigerde kordaat. Dat wekte de bewondering van de pasja én van zijn zoon Mousa, die zich allang schaamde over het gebeurde. Hij verlangde het geheim van Anastasius' moed te leren kennen en zocht hem op in de gevangenis. Anastasius legde hem uit hoe Christus' liefde hem in staat stelde alle pijn en vernedering te verdragen. Mousa had de indruk dat zijn gezicht intussen straalde als dat van een engel. Hij vroeg hem dus wat hij moest doen om christen te worden. Anastasius vroeg hem ermee te wachten. Want het viel te vrezen dat zo'n plotselinge ommekeer, nota bene bij de zoon van de pasja, hardvochtige christenvervolgingen met zich mee zouden brengen. Op 18 november 1750 werd Anastasius terechtgesteld.

Niet lang daarna moest de pasja naar een bruiloft in het buitenland. Mousa maakte van de gelegenheid gebruik om het ouderlijk paleis te ontvluchten. Hij begaf zich naar de Peloponnesus, waar hij een oude monnik vond die bereid was hem godsdienstles te geven. Vervolgens reisde hij naar Venetië. Daar kon hij zich ongemoeid laten dopen. Hij nam de naam aan van Demetrius. Tenslotte verlangde hij ernaar het leven van een monnik te leiden. Hij vestigde zich op het eiland Corfu en noemde zich nu voortaan Daniël. Zijn leven was zo sober en streng dat hij uiteindelijk begon te verlangen naar de marteldood als een waardige afsluiting van zijn aardse bestaan. Dan zou hij des te sneller bij Christus in de hemel zijn. Hij ging dus op weg naar Constantinopel om zich bij de Turkse autoriteiten bekend te maken en aan te geven. Maar de christenen ter plaatse smeekten hem van zijn voornemen af te zien. Hij zou vele anderen in zijn kielzog meeslepen, vaders, moeders en kinderen: onschuldige mensen.

Toen keerde Daniël terug naar Corfu en zette daar zijn verborgen monniksleven voort. Hij stierf tegen het einde van de 18e eeuw.


Bronnen
[140]

© A. van den Akker s.j.

VoorwoordHoe wordt men heilige?
© AuteursrechtWoordenboek
LeeswijzerGastenboek
Bronnen